مرد بهشتی

مردی که هر شب در بهشت میخوابید 

در روستایی پنج کارگر برای امرار معاش خود به روستای مجاور می رفتند

و روزهای جمعه به منزل خود در روستایشان بر می گشتند تا در کنار خانواده خود خوش بگذرانند ،

الّا یکی از آنان که هر روز بعد از مغرب از روستایی که در آن کار می کرد،

 خسته راه روستای محل زندگی خویش را در پیش می گرفت ، وهر روز صبح بر می گشت.

 مدتی بود که  دوستانش او را مسخره کردند و می گفتند

 تو که همسر و فرزند نداری چرا هر روز این راه را میروی و برمی گردی ؟!

جوان گفت : هر شب می روم و در بهشت می خوابم !

دوستانش بسیار او را مسخره کردند و به او خندیدند و

می گفتند تاکنون خیلی عاقل به نظر می رسیدی ،

 اما انگار دیوانه ای بیش نیستی خودت را به دکتری نشان بده!

جوان گفت : حالا که اینطور است بعد از اتمام کار نزد شیخی می رویم تا بین ما قضاوت کند ! 

آنان پذیرفتند و بعد از اتمام کار و خواندن نماز مغرب با توکل به خدا جوان همراه آنان رفت ..

آنان ماجرا را برای شیخ تعریف کردند و شیخ از جوان خواست که ماجرای خود را بگوید،

جوان گفت :

ای شیخ من مردی هستم که پدر و مادرم فقط مرا دارند و تنها فرزندشان هستم ،

کسی نیست نزدشان باشد ، بخاطر همین هر روز که کارم تمام می شود غروب نمازم را می خوانم 

و به روستای خودمان برمی گردم تا آنها تنها نباشند و اگر آنها در خواب بودند برویشان پتو می کشم

و اگر نیازی داشتند برایشان برآورده می کنم و زیر پایشان می خوابم تا صبح که برای نماز بیدارشان می کنم

و صبحانه شان را آماده می کنم و خدا شکر می کنم و به محل کارم برمی گردم 

به گونه ای که احساس می کنم قلباً و روحاً که هرشب در بهشت می خوابم .

شیخ گفت : به الله قسم که راست می گویی !