برای مرگ

عجبت لجازع باک مصاب

از شخص ناله کن گریانی که

بأهل او حمیم ذی اکتئاب

به مصیبت (فقدان) خانواده و یا دوست بدحال

دچار شده است، تعجب می کنم

یشق الجیب یدعو الویل جهلا

گریبان چاک می دارد و از روی جهل ناله سر می دهد

کأن الموت بالشئ العجاب 

گوییا که مرگ چیز عجیبی است

و سلوی اللّه فیه الخلق حتی

و حال آنکه تسلی خاطر الهی درآن است

نبی اللّه منه لم یحاب 

و تمامی خلق حتی پیامبر خدا از آن تخلف نمی کند

له ملک ینادی کل یوم

او (خداوند) را فرشته ای است که هر روز ندا می دهد

لدوا للموت و ابنو للخراب 

برای مرگ فرزند آورید و برای خرابی بنا کنید

»»» دیوان أَمیرالمؤمنین الإمام علی بن ابی طالب [علیه السلام]

صفحه 23 «««

جمع و ترتیب: عبدالعزیز الکرم

خدایاااااا

خــدایــــــــــا . . . .

می دانم این روزها از دستم خسته ای

کمی صبر کن خوب می شوم...

بگذار باران بزند

دلم بگیرد

میروم زیر آسمانت

دستهایم را می سپارم به دستت

سرم را می گیرم به سمتت

قلبم مالِ تو

اشک هایم که جاری شود

می شوم همانی که دوست داری

پاک ...

استوار ...

امیدوار ...

بگذار باران بزند...

خسته

خدا دلم گرفته ازهمه ازهمه ادمایی که گرفتارشون شدم 

خدایا درد رو دادی درمان رو هم بده من خسته ام خیلی زیاد خسته تر از هر کسی 

کاش میشد بیام پیشت تو یی که دردمو میدونی ومیتونی آرومم کنی 

ناشکری نمیکنم ولی منو ببر پیش خودت 

مرگ با عزت میخوام 

کمک کن بی زاد وتوشه نیام پیشت دستم خیلی خالیه خدا جونم 

با خودم میگم تو که اینهمه ادعا داری عشقت شهادته واقعا برای این هدف وآرمان چیکار کردی ؟

خودت آدمم کن خودت سر به راهم کن 

یه تهی مغز بی خاصیت از این دنیا کم بشه به جایی بر نمیخوره 

ولی من دوست دارم خودت شاهد باش 

خدایا رهام نکن

خدایا رهام نکن خیلی بهت احتیاج دارم