طریق

خدایا مارا در طریق خودت قرار بده

وقتی مشکلاتت بیش از حد میشه به چی فکر میکنی ؟

حالت چطور میشه ؟

یا اینجوری بگم وقتی هیچ مشکلی نداری  تو ذهنت چی میگذره ؟بازم فکر میکنی یا نه ؟

خل شدم نمیفهمم دارم چی میگم  فکرای من تمومی نداره

اما یه چیزیو فهمیدم این دنیا محل قرار وآرام نیست

هرکی آرام وقرار داشت وبهش خوش گذشت بدون که یه جای کارش میلنگه .

هر بلایی هر مصیبتی که سرمون بیاد همش حکمته وقانون نوشته شده در عرش الهی پس فکرای بیخود نکن

یه چیز دیگه بگم وتمام

هر چی سنت بالاتر میره بیشتر به عمق مسایل زندگی پی میبری اما این کافی نیست وحتی بی فایدست

مهم تر از همه اینه که یه فکری به حال خودت بکنی واین راهی که داری میری رو دقیق تر نگاه کنی

میدونم خیلی چیزا نمیزاره تو مسیرت رو تغییر بدی اما تو باید بتونی یه روزی به سعادت ابدی برسی .

سعی کن از هیاهوهای این دنیا شده برای چند دقیقه دور بشی وفکر کنی

وقتی یه ساعت فکر کردن از هزار سال عبادت بالاتره پس حتما فکر کردن مهمه

ببین باخودت خلوت کن وببین چند چندی .دام های شیطان

در این راه خیلی زیادن خیلی زیاد .انگار همیشه تو لبه ی پرتگاهیم

واین تفکر به ما یاد میده مراقب باشیم .

مراقب خیلی چیزا

به خاک بیفت

شیخ رجبعلی خیاط:

 بطری وقتی پر است و می‌خواهی خالی اش کنی، خمش می‌کنی.

هر چه خم شود خالی تر می‌شود. اگر کاملا رو به زمین گرفته شود سریع تر خالی می‌شود.

دل آدم هم همین طور است، گاهی وقت‌ها پر می‌شود از غم، از غصه،از حرف‌ها و طعنه‌های دیگران.

 قرآن می‌گوید: "هر گاه دلت پر شد از غم و غصه ها، خم شو و به خاک بیفت." 

این نسخه‌ای است که خداوند برای پیامبرش پیچیده است: "ما قطعا می‌دانیم و اطلاع داریم، دلت می‌گیرد، به خاطر حرف‌هایی که می‌زنند."

"سر به سجده بگذار و خدا را تسبیح کن"

سوره حجر آیه98

هنر ساده بودن

بعد مدتها میخوام یه چیزی بنویسم که داره ذهنم رو قلقلک میده

اونم اینه که میشه ساده حرف زد اما خیلی دلچسب وآرامبخش

میشه لباس ساده پوشید اما خیلی شیک وتروتمیز به نظر رسید

به نظرم این خودش یه هنر بزرگه که ساده باشی وساده فکر کنی

آدمایی که عادت کردن همه چیز رو پیچیده کنن ودوروبریهارو پیچیده ببینن دارن به خودشون ظلم میکنن

قبلنا گاهی که تنها میشدم فکر میکردم چرا من مثل آدم های موفق نیستم .چرا نمیتونم خوب ورسا صحبت کنم

یا اینکه جذاب باشم وبه قولی مجلس گرم کن!اما الان دیگه اینجوری فکر نمیکنم

خوشحالم از اینکه ساده به دنیا اومدم ساده زندگی کردم وساده دارم زندگیمو ادامه میدم

خوشحالم از اینکه طبق مدروز لباس نمیپوشم گرچه به مذاق خیلیا خوش نمییاد .رنگ سال برام مهم نیست

هیچ طلا وجواهری به سروگردنم آویزون نیست .ودر بیشتر مواقع سکوت میکنم ونظر نمیدم

حتی ناراحت نیستم از اینکه مورد توجه نباشم

شاید خنده دار باشه اما رضایت درونی که از خودم دارم برام تعجب آوره با اینهمه بی شیله پیله بودن چطور میشه راضی بود ؟

خب اینم یه جورشه دیگه .

وقتی همکارامو میبینم که گاهی فقط به فکر رنگ مانتو وتغییرچهره وآرایش وظرف وظروف خونه ان تاسف میخورم

حرفای زیادی تو دلم قلمبه شده اما سکوت میکنم .

دنیا خیلی فریبنده است خیلی زیاااااد .ومسلما ماهم در امان نیستیم

خدایا خودت کمک کن