ملکوت اهانت و بیتوجهی به فقیر
من أهانَ فَقیرا مُسلِما مِن أجلِ فَقرِهِ و استَخَفَّ
بهِ فَقدِ استَخَفَّ بحَقِّ اللّه، و لَم یَزَلْ فی مَقتِ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ و سَخَطِهِ حتّى یُرضِیَهُ؛
هرگاه یک فرد، فقیر مسلمانی را به خاطر فقرش مورد اهانت قرار دهد،
به عبارتی او را تحویل نگیرد و او را کوچک بشمارد؛ این فرد حق خداوند را خفیف دانسته
و خداوند از این فرد راضی نخواهد بود و هیچ یک از کارهای خیر او پیش خداوند به چشم نمیآید
و هیچ اثری نمیبیند و خداوند نظر رحمت خودش را از او میگیرد تا زمانی که او را راضی کند.