جمعه ها

 جُمعـﮧ ها طبع من احساس تغزُل دارد  . . .     

ناخودآگاه بـﮧ سمـــت تو تمــایُل دارد 

  بی تو چندیست ڪه در ڪار زمین حیرانم 

          مانده ام بــــے تو چرا باغچـﮧ ام گُل دارد  . . . ؟

   شاید این باغچه ده قرن بـﮧ استقبالت ؛

        فرش گُستــــرده و در دَسـت گلایُل دارد  !!

    تا بـﮧ ڪی یڪسره یڪریز نباشــــے شب و روز  ؛

      ماه مخفــــے شدنش نیز تعادل دارد  . . .

ڪودڪی فال فروش است و بـﮧ عشقت هر روز 

             مــــے خرم از پسرڪ هر چه تفال دارد  !

یازده پله زمین رفت بـﮧ سمت ملڪوت  . .

        یڪ قدم مانده زمین شوق تڪامُل دارد 

   هیچ سنگـــے نشود سنگ صبورت ، تنها  ؛

          تڪیه بر ڪعبـﮧ بزن ، ڪعبـﮧ تحمل دارد . . . .