واگویه های شبانه

دلخونم وبخشایش تو مرهم دردم بودست 

حالم چه پریشان شده از جور گناهان زیادم 

تا بوده وهست همین بوده 

من/ گناه/ نفس/ شیطان/ درد بی درمان /

وقدمهایی که با شرم وخجالت به سوی تو برگشته اند 

اشکهایی که تمامی ندارد 

آخر قصه را نمیدانم اما هر چه هست 

من تو را دوست دارم خدای من 

تویی که همیشه وهمه جا کنارم بودی انقدر نزدیک که حس کرده ام 

همان ضربان خنک سرانگشتان سردم تویی 

امشب دلم خالیست زندان زلیخایی دنیا رهایم نمیکند خداااااااای مهربانم 

دستانم دستان پرگناهم را به جهتی ناشناس دراز کرده ام

 ونمیدانم از کدامین مشرق نجات به دادم میرسی 

الهی خسته ام خسته از این نفس سرکش الهی پناه می آورم

 از شر نفسم به سوی تویی که عظوفی /رحیمی /رحمانی وقهاری وجبار 

الهی پناهم باش مباد روزی که به سوی تو برنگردم