مرثیه

نمی دانم از کجا تا کربلا پیاده می روید ؟ازنجف تا کربلا ؟از بصره؟

از میانه ی راه ؟از هر جا که می روید ، در بین راه که خادمان حسینی با شما با احترام رفتار کردند، 

مهمان نوازیتان کردند، چای و شربتتان دادند،

جورابهایتان را شستند و اسکانتان دادند،

با شیرداغ و صبحانه  ازشما پذیرایی کردند،

یادتان نرود که  روزی از کربلا تا شام

 زینب این راه را چگونه پیمود!

او را چای داغ و شربت و شیرش ندادند 

 اسکانش ندادند

مهمان نوازیش نکردند

با او و یتیمانش مهربانی نکردند

ان روز فقط  تازیانه بود 

و کودکانی که تنها پناهشان دامان خاک آلوده زینب بود 

اکنون که دلت با زینب همراه شد؛ 

حالا که قلبت برای زینب خون شد ،

و دلشکسته شدی و اشک از دیدگانت روان شد

یادت باشد خداوند دعای دل شکسته و چشم گریان را بیشتر اجابت می کند 

پسبرای فرج مولایت و امام زمانت دعا کن

او این روزها  لباس عزا بر تن دارد و دلشکسته و گریان عمه اش زینب است

امان از اسارت

این خانواده به شهادت عادت کرده بود...

 اما چیز جدیدی است 

این اسارت

امان از دل زینب 

امان از اسارت