ذره وکمتر از ذره

به نام خالق بی همتا 

انسان اشرف موجودات در نظام کاینات ذره وکمتر از ذره ای بیش نیست 

وگاهی چه می شود که همین ذره ی بی مقدار که نام اشرف مخلوقات را به یدک میکشد ناگاه از دماغ فیل می افتد 

وچنان غرری سراپایش را می گیرد که گویا ساکن ابدی این مسافر خانه ی بی در وپیکر است 

کهکشانها وعوالم همه در برابر همان روح خدایی موجود در تن آدمی تعظیم می کند اما 

خود آدمیزاده در بربر نفسش تعظیم کرده وبرده ی هواوهوس برده ی جاه ومقام ومکنت ومال شده 

تناقض عجیبی است  

پ.ن کوتاه بیا آدمیزاد بزودی باید همه چی رو بزاری وبری 

بد نیست کمی متواضع باشی ای  موجود دوپا