زمان کوتاه است

 استاد پناهیان

اگر فکر کنیم زمان، طولانی هست؛ برای این است که درست نگاه نکردیم و ظرفهای اندازه گیری ما درست نیست.

نگاههای غیر واقع بینانه ی ما می گوید: مشکلات تو بیشتر از ظرفیت ات هست! مردم از تو خوشبخت تر هستند! 

می گویند نعمات تو از بقیه کمتر هست و ما را بی خیال می کنند و همه چیز را تغییر می دهند! نگاههای اشتباه، ما را ناراضی می کنند.

 ما باید تعیین کنیم؛ چه نگاهی داشته باشیم.اگر نگاه ما، رها شود عجیب و غیر واقعی می شود.
 به زمان، کوتاه نگاه کن. زمان کوتاه است  واقعا کوتاه است.دلایلی دارد.
با یک محاسبه ساده ی ریاضی می توانید متوجه این مسئله شوید.

این محاسبه، به ایمان هم نیازی ندارد؛ فقط کمی علم و دقت می خواهد. بعد متوجه می شوید؛ زمان بسیار کوتاه است.

چند سال در دنیا زندگی می کنیم؟ بگو هفتاد سال، بگو هفتصد سال. هفتصد سال را منها کنید

از بینهایت سالی که در آخرت زندگی خواهیم کرد، باز چه باقی می ماند؟ بینهایت. صفر را از بینهایت کم کنید، باز چه می ماند؟ بینهایت.

 پس این هفتصد سال در مقام مقایسه با صفر یکی هست. یک روزی این را می فهمیم.

آن روزی که این را می فهمیم روز نیست، شب است.

شب اول قبر است و در این دنیا نیستیم!

 چرا ما کوتاهی زمان را نمی بینیم؟ بخاطر این است که درست تربیت نشدیم.

ما دوست داریم زمان طولانی در اختیار داشته باشیم؛

بنابراین فکر می کنیم که زمان طولانی در اختیارداریم ولی با واقعیت تطبیق ندارد