روضه وکنسرت!!

وای برما وای بر ما

به نام حسین وبه کام....

راستی بزرگان ما به کجا رسیده اند 

که فکر میکنند وتصمیم میگیرند

 که همانطور که مردم به روضه نیاز دارند

 به کنسرت هم نیاز دارند!!

آواره حسین

دلم یک آغوش کرب وبلا می خواهد 

خسته شدم بی نام حسین آواره شدم 

در به در وبی پناه ای شه خوبان سلام 

اشف صدر الحسین بطهور الحجه

تسویف

چهار ذکر الهی

✨چهار ذکر الهی✨

امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند:

در شگفتم برای کسی که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار چیز پناه نمی‌برد؟

 در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به ذکر

" حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ " (سوره آل عمران، آیه 171)

پناه نمی‌برد!

 و در شگفتم برای اندوهگین است، چگونه به ذکر 

" لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنْ الظَّالِمِینَ " (سوره انبیا، آیه 87)

پناه نمی‌برد!

 و در شگفتم برای کسی‌که مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به ذکر

" اُفوِّضُ أمری إلَی الله إنّ الله بصیرٌ بالعباد " (سوره غافر، آیه 44)

پناه نمی‌برد!

 و در شگفتم برای کسی‌که طالب دنیا و زیبایی‌های دنیاست، چگونه به ذکر

" مَا شَاءَ اللَّهُ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ "

پناه نمی‌برد!

 من لا یحضره‌الفقیه، ج۴، ص۳۹۲

عشق شاهرخ

شاهرخ ضرغام

ثابت کرد

اگر میان باتلاق تباهی و گناه هم باشی

مےتوانی شهید شوی

فقط

باید

مطیع و عاشق امام باشی

عشق شاهرخ به امام خمینی و توبه مردانه، عاقبت بخیرش کرد

خدایا

خدایا ..

بهترین درسها را در زمان سختی آموختم !

دانستم صبور بودن یک ایمان است !

خویشتن داری یک عبادت !

ناکامی به معنای تاخیر است !

نه شکست !

و خندیدن یک نیایش ...

شهید مهدی رجب بیگی

حاجت بعد نماز

روایت داریم

 هرکس بعداز نماز واجب

یک دعای مستجاب داره!

وقتی خـدابه شمـا میگه

بعداز نمـازدستت رابلنـدکـن

 ویـک حاجت بخـواه

چـرا انجـام نمیدی؟

صاحبت بی یار است

یادت نرود دعای بعد از روضه 

ای نوکر خوب،صاحبت بی یار است

یادت نرود درس اباالفضل علی 

لبخند رضای صاحبت ، معیار است.

السلام علیڪ یا صـاحب الزمـان

حدیث

امام علی (ع)

گوش خود را به شنیدن خوبی ها عادت بده و به آنچه که به صلاح و درستی تو نمی افزاید

 گوش مسپار،زیرا این کار دلها را زنگار میزند و موجب سرزنش میشود

غررالحکم،ص۲۱۵

سر بی تن

پیچیده شمیمت همه جا 

ای سر بی تن

 چون شیشه ی عطری 

که درش گم شده باشد...

صلےالله_علیڪ_یااباعبدالله

باران رحمت

الهی استغفرالله ربی واتوب الیه

عاشورا یعنی

عاشورا یعنی قطرات اشکی که حسین برای فردای اهل بیت خویش ریخت ، عاشورا یعنی جمع کردن خارهای بیابان در شب تاریک ،

یعنی سیراب کردن کودک شیرخواره با سرانگشتان پیکانی تیز،

عاشورا یعنی ضجه های کودکانی غریب درصحرایی سوزان ،

یعنی فرو رفتن خارهای بیابان در پاهای کودکانه ای که به دنبال عشق ندای لبیک سرداده بودند ،

یعنی اوج مردانگی و ایستادگی ،

یعنی تجسم تمام غیرت هایی که در چشمهای نجیب عباس سو سو میزد،

عاشورا یعنی دلدادگی به سرچشمه پاکیها ،

عاشورا یعنی صدای گریه هایی که از سر تشنگی در گلو خفه میشد،

یعنی پر کردن مشک آب در عین عطش ،

یعنی پرپر شدن و دم بر نیاوردن ،

یعنی به آسمان پرتاب کردن خون گلوی شش ماهه ای که از تشنگی به چشمان پدر خیره شده بود،

یعنی دفن کردن تمام احساس خویش در پشت خیمه ها ،

عاشورا یعنی وادع آخرین خواهری خسته با برادری از جنس نور،

یعنی عین صداقتی که در آسمانها نظیرنداشت

((بیایید همه با هم ، باطن و ظاهرمان را حسین گونه کنیم ))

التماس دعا 

بدون شهدا

گوشـہ ی دلت که گیر کند به سیم خاردارهای این دنیا ...

یا زخمی می شوی ...

یا می سوزی و آتش می گیری ...

سخت است زندگی با جگرپاره شده ...

سختِ سختِ سخت است ...

نــمــیــشـــه هَــــــوای شهادتــــــــــ نـکـرد ...

نمیشه بدون شهدا زندگی کرد ...میشه؟؟

الا حسین

تیر سه شعبه

خداحافظی تلخ

((به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد ))

هرچه کردیم که در خیمه شود بند نشد

پدرش کوه پر از صبر و شکیبایی بود

به پدر این گل معصوم همانند نشد

از همان لحظه ی پرواز کبوترهایت

آشنا صورت او با گل لبخند نشد

ظاهرا پیش من اما دل او در گودال

زیر شمشیر غمت بود که پابند نشد

خواهرت نیست مقصر تو خودت میدانی

سعی کردم که نیاید به خداوند نشد

**

سهمش ای کاش سه شعبه نشود آه ولی

در تمامٌی ِ مقاتل ننوشتند ، نشد

آنچنان دوخت سه شعبه بدنش را به حسین

اندکی فاصله مابین دو دلبند نشد

منو دریاب ارباب

منــو_دریـــاب_اربــاب

من آمدم که با همه ی روسیاهی ام

راهم دهید با همه ی پرگناهی ام

اصلا خودت بگو که چه خاکی بسر کنم؟!

یک روز اگر برانی و من را نخواهی ام 

سلام بر محرم

سلام بر محرم 

ماه پیروزی خون بر شمشیر 

امشب برای دلم مینویسم

مینویسم  از صحرایی که همه اش جنون بود وزیبایی 

از هفتادودو نخل به خون نشسته ی حیران وسرگردان دشت عاشقی ودلدادگی 

از نیزه هایی غرق در خون وسرهایی که سر بر سینه ی آسمان ساییده اند 

از لبهای خشک وتشنه ای که عموجان شرمنده ی آن هاست 

از خیمه هایی سوخته از گوشهایی غرق به خون به طمع گوشواره 

از ناله ها از خارهای مغیلان که پای بهترین ها را زخمی کرد 

ومن کجای این ماهم هنوز هم سر در گم بیراهه هایی هستم

یا حسین (ع)پناهم بده